Η Δημοτική Ενότητα Πιάλειων του Δήμου Πύλης αποτελείται από 5 δημοτικές κοινότητες. Τη δημοτική κοινότητα Ελευθεροχωρίου, Παραποτάμου, Φήκης, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως πεδινές, τη δημοτική κοινότητα Πιάλειας που χαρακτηρίζεται ως ορεινή και τη δημοτική κοινότητα Φιλύρας ως ημιορεινή. Έχει έκταση 52 km2 και συνολικό πληθυσμό 2.897 κατοίκους. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του Ν. Τρικάλων. Συνορεύει βόρεια με τις Δ.Ε. Κόζιακα και Καλλιδένδρου, νότια με τη Δ.Ε. Πύλης και ανατολικά με τη Δ.E. Γόμφων. Η περιοχή της Δ.Ε. Πιάλειων χαρακτηρίζεται ως ημιορεινή, με υψόμετρα που ποικίλουν από 110μ. (Δ.Κ. Παραποτάμου) έως 180μ. (Δ.Κ. Φιλύρας). Ο Δήμος Πιάλειων σχηματίστηκε με το Βασιλικό Διάταγμα της 31ης Μαρτίου 1883 “Περί διαιρέσεως εις δήμους της κατά τον Nομόν Τρικάλων ομωνύμου επαρχίας”.

Δημοτικές Κοινότητες

Ελευθεροχώρι

Το Ελευθεροχώρι (παλιά ονομασία Βακούφι), είναι ένα γεωργικό κυρίως χωριό, 15 χλμ. δυτικά των Τρικάλων, σε υψόμετρο 120μ., με πληθυσμό 391 κατοίκους. Στις υπώρειες του Κόζιακα, όπου ξεχωρίζουν μερικοί κωνικοί λόφοι πρέπει να αναζητήθηκε Μυκηναϊκός οικισμός 15ου-13ου αιώνα π.Χ. Έξω από το χωριό εκτείνεται μικρό δάσος, 80 περίπου στρεμμάτων.

Παραπόταμος

Ο Παραπόταμος, (παλιά ονομασία Τσιαγαλί), βρίσκεται 8 χλμ. δυτικά των Τρικάλων, σε υψόμετρο 110μ., και έχει πληθυσμό 405 κατοίκους. Είναι εύφορο χωριό και παράγει πολλά γεωργικά προϊόντα. Μπροστά από το χωριό περνά ο Ανάποδος ποταμός. Στον Παραπόταμο υπάγονται οι οικισμοί Βαλομάνδρι και Λιλή.

Πιάλεια

Η Πιάλεια, (παλιά ονομασία Καρβουνολεπενίτσα), βρίσκεται στα ριζά του Κόζιακα. Έχει υψόμετρο 120μ., απέχει από τα Τρίκαλα 22 χλμ. και έχει πληθυσμό 640 κατοίκους. Ερείπια της αρχαίας πόλης Πιάλειας βρίσκονται στη σημερινή τοποθεσία «Παλαιόκαστρο», όπως και στους αρχαιότερους συνοικισμούς «Φτελιά» και «Αλπίνα», στους οποίους φαίνεται ότι εγκαταστάθηκαν οι κάτοικοι της Πιάλειας, μετά την καταστροφή της πρώτης πόλης από το Ρωμαίο στρατηγό Τίτο Φλαμινίνο το 198 π.Χ., καθώς και στη θέση «Νούλα».

Το τείχος της ακρόπολης στη θέση «Παλαιόκαστρο» χρονολογείται από τον 4ο αιώνα π.Χ. Στην Πιάλεια έγιναν ανασκαφές το 1902 από τον αρχαιολόγο Π. Καστριώτη, ο οποίος έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα. Γενικά μπορεί να πει κανείς ότι ολόκληρη η περιοχή της σημερινής Πιάλειας είναι ένας απέραντος αρχαιολογικός χώρος. Βρέθηκαν κατά καιρούς ανάγλυφες παραστάσεις ακολουθίας της Αρτέμιδος, νομίσματα Κλασικής, Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής εποχής, αγγεία κ.λ.π., που μαρτυρούν τη φήμη της πανάρχαιας αυτής πόλης. Σύμφωνα με μια άποψη, η Πιάλεια ήταν η πατρίδα του Ασκληπιού, ενώ σύμφωνα με μια άλλη, την πιο πιθανή, ο Ασκληπιός πήγαινε στον κοντινό Κόζιακα όπου μάζευε τα φαρμακευτικά βότανα, τα οποία αφού επεξεργαζόταν στα φαρμακοτριβεία της Πιάλειας, τα μετέφερε κατόπιν στο Ασκληπιείο της Τρίκκης.

Η απέραντη θέα προς το θεσσαλικό κάμπο αποτελεί έναν πίνακα ζωγραφικής που δεν περιγράφεται, μόνο βιώνεται. Ο πεζοπόρος έχει την αίσθηση ότι συνοδοιπορεί με τον Ασκληπιό που μαζεύει τα βότανά του στις πλαγιές του Κόζιακα.

Ο Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από την Πιάλεια  ήταν ο πρώτος πεσών στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940.

Φήκη

Η Φήκη, (παλιά ονομασία Βαρυμπόμπη), έχει υψόμετρο 130μ., απέχει από τα Τρίκαλα 14 χλμ., και έχει πληθυσμό 1.136 κατοίκους. Εδώ υπήρχε η Παλαιά Φήκη ή Φέκα, που η ακμή της, τοποθετείται στα κλασικά χρόνια (5ος–4ος αιώνας π.Χ.). Στη Μαγούλα, νότια του χωριού, πρέπει να ήταν η ακρόπολη. Εκεί βρίσκονται κιβωτιόσχημοι τάφοι Ελληνιστικής εποχής. Ιστορικό διατηρητέο μνημείο της τοποθεσίας αποτελεί ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου, ο οποίος σύμφωνα με πηγές κτίστηκε τον 17ο αιώνα ως μετόχι της Μονής Αγίου Βησσαρίωνος Δούσικου, ενώ ένας μύθος αναφέρει ότι κτίστηκε από την Βασιλική Κονταξή την σύζυγο του Αλή Πασάς τον 19ο αιώνα. Υπήρξε ιδιαίτερα γνωστός για το περίφημο καμπαναριό του, του οποίου ο ήχος ακουγόταν μέχρι και την πρωτεύουσα του Νομού, λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας του σε χρυσό και ασήμι, τα οποία προκαλούσαν τέλεια ηχητική απόδοση. Αργότερα μειώθηκε το μέγεθος της καμπάνας εξαιτίας των ζημιών που προκαλούσε στα παρακείμενα κτίσματα του χωριού. Στο ναό υπήρχαν δεκάδες κελιά, όπου και νοσηλεύονταν ψυχικά ασθενείς έως και τη δεκαετία του ’50. Σήμερα διατηρείται ένα κελί, ως δείγμα. Στη Φήκη διοργανώνεται πανηγύρι, κάθε χρόνο, στις 19 Μαΐου. Επίσης, ανήμερα των Φώτων, αναβιώνει το έθιμο των “Καρκατζαλίων”, όταν οι νέοι του χωριού, μεταμφιεσμένοι σε καλικαντζάρους, επισκέπτονται όλα τα σπίτια.

Φιλύρα

Η Φιλύρα ( παλιά ονομασία Λεσιανά) βρίσκεται στα ριζά του Κόζιακα σε υψόμετρο 180μ., απέχει 22 χλμ. από τα Τρίκαλα 5 χιλιόμετρα από την Πύλη και έχει πληθυσμο 325 κατοίκους. Διακόσια μέτρα έξω από το χωριό διακρίνονται ίχνη παλαιού κάστρου Ελληνιστικής εποχής. Η Φιλύρα και η Πιαλεία έχουν τη μεγαλύτερη ποικιλία ιαματικών βοτάνων. Η πανίδα της περιοχής περιλαμβάνει ζαρκάδια, ελάφια και αρκούδες που ζούνε σε ένα δάσος γεμάτο καστανιές, βελανιδιές, πλατάνια και έλατα. Διάφορες πηγές υπάρχουν σε τοποθεσίες μέσα και έξω από το χωριό.